در غلات صیقل نخورده و همچنین در غلاتی مثل برنج فجر سرد تا حد زیادی پوسته سبوس را حفظ کرده اند (این دسته شامل برنج قهوه ای نیز می شود که محبوبیت بیشتری پیدا می کند)، ویتامین ها و مواد معدنی به میزان قابل توجهی بیشتر است.
سبوس برنج حفظ شده (یا تا حدی حفظ شده) در چنین غلات با محتوای بالاتری از روغن، پلی ساکارید، پروتئین و ریز عناصر مشخص می شود.
آنها حاوی مقادیر زیادی ویتامین B و مواد معدنی هستند، اما علاوه بر این، حاوی بیش از صد آنتی اکسیدان و چندین دسته از فیتونوترینت های زیست فعال هستند: پلی فنول ها، فیتواسترول ها، توکوترینول ها، گاما اوریزانول.
سبوس دانه برنج منبع گیاهی خوبی از منیزیم، سلنیوم، روی، ویتامین E و اسیدهای چرب امگا 3 است.
به منظور حفظ هر چه بیشتر مواد با ارزش پوسته سبوس از یک سو و از سوی دیگر برای جلوگیری از ترشیدگی سریع روغن ها و فساد دانه، تولیدکنندگان از فناوری عملیات حرارتی با بخار برنج استفاده می کنند.
ابتدا چنین برنجی همراه با پوسته در آب خیس می شود و سپس با بخار داغ “دمیده می شود”. به لطف این “پمپ زدن” بخار، برخی از مواد با ارزش سبوس به دانه برنج منتقل می شود و نشاسته ژلاتینه می شود (ژلاتینه می شود).
با توجه به این عوامل، مصرف کنندگان اغلب به طور مشروط تمام برنج های موجود را با توجه به روش پردازش، به سه دسته تقسیم می کنند: قهوه ای (یعنی تا حدودی پوسته با ارزش را حفظ می کنند)، پوست کنده (سفید جلا) و بخارپز.
یک تقسیم بندی بسیار دقیق تر از برنج را ارائه می دهد: فرو ریخته – با برداشتن پوسته، پوست کنده (برنج پوست کنده). جلا – با حذف پوسته و جوانه (برنج آسیاب شده).
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.