ابتدا بیایید بفهمیم که چه تفاوتی بین لباس های یکپارچه و لباس کار یکسره خارجی وجود دارد. اگر فکر می کنید یونیفرم و لباس محافظ خاص مترادف هستند، در اشتباهید.
تفاوت های قابل توجهی بین آنها وجود دارد که اصلی ترین آنها هدف عملکردی آنها است.
روپوش ها برای محافظت از کارکنان شرکت ها در برابر عوامل نامطلوب تولید و
محیط طراحی شده اند.
صدور روپوش یک پیش نیاز برای شروع کارهای خطرناک و خطرناک است.
صدور روپوش توسط اسناد نظارتی در مورد حمایت از نیروی کار اوکراین قانونی شده است و برای کارفرمایان اجباری است.
علاوه بر این، لباس های عمومی برای کارگران با هزینه شرکت خریداری می شود.
لباس فرم (یونیفرم) اغلب برای نشان دادن تعلق یک کارمند به یک سازمان خاص، برای افزایش شهرت شرکتی کارکنان استفاده می شود.
چرا به لباس فرم نیاز دارید؟
لباس از لاتین به عنوان “یکنواخت” ترجمه شده است.
بنابراین، یونیفرم ها معمولاً دارای یک برش، رنگ، نوع پارچه، سبک برای ایجاد یک سبک شرکتی جامع هستند.
یونیفورم فقط برای برخی سازمان ها توسط قانون تعیین شده است.
در این مورد نمی توان از چنین شکلی از یک نمونه عدول کرد، اینها فعالیت هایی مانند خدمت در سازمان های انتظامی (لباس استتار برای ارتش، لباس فرم برای ارتش) هستند.
پلیس، وزارت موقعیت های اضطراری و نیروهای مرزی)، کار در راه آهن، حمل و نقل هوایی و دریایی، کار در امنیت ادارات.
کارفرمایان در این مورد چاره ای ندارند، آنها موظفند با هزینه شخصی لباس فرم برای کارکنان خود خریداری کنند.
پوشیدن لباس فرم برای سایر سازمان ها اختیاری است.
کارفرما خودش تصمیم می گیرد که آیا کارمندان شرکت او به لباس فرم نیاز دارند یا خیر. چنین تصمیمی توسط یک قانون خاص به صورت رایگان که در قلمرو شرکت در حال اجرا است تعیین می شود.
به عنوان مثال، این ممکن است مقررات مربوط به تهیه لباس فرم برای کارمندان باشد.
هنجارهای صدور و همچنین هزینه لباس ها را می توان در یک قرارداد جمعی یا توافقات فردی با کارکنان شرکت تجویز کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.