وقتی به کیسه های کاغذی در مقابل گونی پلاستیکی رنگی فکر می کنید، اصطلاح پایداری بلافاصله به ذهنتان خطور می کند، اما به طور خودکار اینطور نیست. در اینجا می توانید دریابید که چه چیزی مهم است و به چه مواردی باید توجه کنید!
به عنوان مثال، کیسه های کاغذی در تولید به میزان قابل توجهی از آب و مواد شیمیایی بیشتری نسبت به کیسه های پلاستیکی سنتی استفاده می کنند، در حالی که چرخه زندگی یک کیسه پلاستیکی تأثیر بیشتری بر اثر گلخانه ای دارد.
از طرف دیگر، پلاستیک به خودی خود تجزیه نمی شود و اگر تجزیه شود، بین 450 تا 600 سال طول می کشد تا پلاستیک تجزیه شود.
حتی در این صورت، پلاستیک ممکن است تجزیه نشود.
بلکه به سادگی به میکروپلاستیک های کوچک تبدیل می شود که بعداً بخشی از خاک یا آب های زیرزمینی می شود.
اگرچه امکان بازیافت پلاستیک وجود دارد، اما طبق مطالعه در آلمان، تنها 15.6٪ از زباله های پلاستیکی به بازیافت تبدیل می شوند.
بقیه زباله‌های پلاستیکی تولید شده یا به زباله‌سوزها فرستاده می‌شوند، جایی که پلاستیک در آنجا دفع می‌شود، به خارج از کشور به محل‌های دفن زباله فرستاده می‌شود، یا به محیط‌زیست ختم می‌شود.
سوزاندن پلاستیک مقدار زیادی CO2 در هوا آزاد می کند و گازهای گلخانه ای زیادی تولید می کند.
ذخیره سازی زباله های پلاستیکی در محل های دفن زباله خارجی نیز منجر به آلودگی محیط زیست می شود.
زیرا گاهی اوقات کل جزایر برای این مکان های دفن زباله فقط برای جمع آوری زباله های پلاستیکی استفاده می شود.
گاهی اوقات زباله های پلاستیکی تا ارتفاع متر روی هم انباشته می شوند.
اغلب، بیشتر آن به دریا ختم می‌شود، جایی که یا توسط ماهی‌ها بلعیده می‌شود، ماهی‌هایی که متعاقباً می‌میرند، یا در جزایر مجاور که پس از آن پر از زباله هستند، همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌شود، شسته می‌شوند.
ساحل پر از زباله های پلاستیکی
از طرف دیگر، کیسه های کاغذی وقتی در محیط قرار می گیرند، خیلی سریع تر از بین می روند.
از آنجایی که کیسه های کاغذی عمدتاً از سلولز زیست تخریب پذیر ساخته شده اند، می توانند چرخه زندگی خود را به عنوان کیسه های زباله آلی پایان دهند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.